سیاست ایران و آمریکا- میانرشته ای متین
روابط بین الملل، دیپلماسی، امور خارجه، جنگ، صلح، مذاکرهسیاست ایران و آمریکا- میانرشته ای متین
روابط بین الملل، دیپلماسی، امور خارجه، جنگ، صلح، مذاکرهتسخیر لانه جاسوسی و مداخله در عراق
نشریه واشنگتن‌پست در مطلبی با اشاره به اتفاقات بغداد، با توجه به وسعت سفارت آمریکا حمله معترضان به این سفارتخانه را شوکه‌کننده و یادآور بحران گروگانگیری ایران دانسته است. نویسنده واشنگتن‌پست بیان کرده که این اتفاق به سادگی بیان‌کننده این امر است که در تقابل طولانی‌مدت ایران و آمریکا، همیشه آمریکا از سوی گروه‌های ضعیف‌تر، اما مصمم‌تر آسیب‌پذیر بوده است.
این مطلب در ادامه با یادآوری بحران‌هایی که میان ایران و آمریکا از سال ۱۹۷۹ به بعد رخ داده است، به اتفاقات اخیر می‌رسد و بیان می‌کند که آمریکا برای فرار از بحران افزایش تنش با ایران تنها دو راه دارد: یا مذاکره کند یا بجنگد. سپس بیان می‌کند که جنگ با ایران مادر همه باتلاق‌ها خواهد بود که می‌تواند به سرعت از کنترل خارج شود. این مساله راهی جز مذاکره هسته‌ای جدید با ایران نمی‌گذارد.
این مطلب در نهایت بیان می‌کند که ترامپ هیچ علاقه جدی به مذاکره یا جنگ با ایران نشان نداده و تنها به استفاده از جنگ‌افزار اقتصادی بسنده کرده است. ایران مجددا یک نبرد کم‌وسعت را برنده شده که آمریکا نمی‌تواند پاسخی به ایران
تسخیر سفارت آمریکا در عراق
ایران همیشه مهم بوده، هست و خواهد بود. با این‌همه، در بررسی بازی‌های تنش‌آفرینِ کنشگران این منطقه مسائل ناگفته و سیاست‌های نانوشته‌ای نیز هست که باید مد نظر قرار گیرد. برای مثال، ایران در دو لباس ظاهر می‌شود. گاهی سیاست منطقه‌گرایی آن صرفاً ایرانی- ملی است. در این حالت، مانند هر کشوری است که برای استقلال و پیشرفت خود انقلاب کرده و ایستادگی از نوع انقلابی به معنای عام از آن قابل انتظار است. در مواردی دیگر در چارچوب آرمان‌های ایرانی-اسلامی بازی می‌کند که در دایرۀ بزرگتر تقابل اسلام- غرب توجیه‌پذیر است.
دود بحران روز افزون بین ایالات متحده و ایران، پرده بر درگیری بزرگتر و وسیعتری کشیده که بین قدرتهای بزرگی در جریان است. از یک طرف دولتهایی که به دنبال حفظ جایگاه خود در نظام بین المللی هستند (یعنی آمریکا) و از طرف دیگر، دولتهایی که به دنبال تغییر جایگاه خود در این نظامند(یعنی چین، روسیه و هند و ترکیه و برزیل و حتی عربستان).
بحرانی که در ظاهر نوعی تلاش آمریکا برای مهار ایران به نظر می رسد، در واقع نشانه آغاز درگیری است که بین ایالات متحده، چین و روسیه در وهله اول، و هند، ژاپن و آلمان و دیگران در مرتبه بعدی، جریان دارد. فرانسه و دیگران هم به عنوان ذی‌نفعان پنهان برنامه های آمریکا بیار ننشست اند. این وضعیت می تواند ایران را به میدان رقابتی بزرگ بین قدرتهایی تبدیل کند که در صدد بهبود بخشیدن به موقعیت خود در نظام بین المللی هستند.